Emolient

Termin pochodzi z łaciny “mollis”, co oznacza zmiękczać, uelastyczniać. W dziedzinie dermatologii i kosmetyki słowo émollient odnosi się do zbioru zjawisk mających na celu uczynienie powierzchniowych warstw skóry bardziej miękkimi, gładkimi i elastycznymi.
Substancje oleiste są klasycznymi emolientami: oleje i tłuszcze pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, mineralnego i syntetycznego (są to związki organiczne nierozpuszczalne, tłuste w dotyku), które ze względu na swoją strukturę chemiczną znajdują szerokie zastosowanie w kosmetyce. Im bardziej substancja jest emolientowa, tym bardziej odczucie miękkości skóry po bezpośrednim zastosowaniu się zwiększa. Sposób, w jaki się to dzieje, jest ściśle związany z pojęciem rozprowadzenia i tworzenia filmu olejowego/tłuszczowego, który decyduje o nawilżeniu powierzchni skóry.
Najtłustsze emolienty będą się rozprowadzać na skórze z większym trudnością i będą miały efekt zamknięcia (occlusion) w porównaniu do substancji mniej tłustych. Dlatego kremy są formułowane z dodatkiem bogatych w lipidy emolientów do kremów nocnych (wspomagających zamknięcie), umiarkowanie tłustych do kremów dziennych, bardziej lotnych emolientów do mleczek przeznaczonych do aplikacji na dużych powierzchniach (nogi, ramiona itp). Należy również zauważyć, że składniki emolientowe mogą mieć także właściwości odżywcze i nawilżające.